Aslında onlar için her şey çok sıradan. 50 yıllık bir gelenek bu... Bilmeyen için büyüleyici bir ortam. Düşünün... Dışarıdan bakınca son derece sıradan bir dernek. İçeri giriyorsunuz. Sıra sıra atmacalar, şahinler, doğanlar... Burası Ardeşen Atmaca ve Atmacacılık Derneği...

Serkan Ocak / serkan.ocak@hurriyet.com.tr

Dernek 50 yıldır faaliyette. 280 üyesi var. 100 de ‘kayıtlı’ atmacası... İlk eğitim derneğin önündeki arazide veriliyor. Atmacalara bıldırcını nasıl yakalayacağı öğretiliyor. İpe bağlı atmaca bırakılan bıldırcını pençesiyle yakalayıp yerde sahibini bekliyor. Bıldırcını yemiyor.

Derneğin içi kovboy kasabalarını andırıyor. Kovboyların atını bağlaması gibi herkes bileğindeki atmacayı derneğin arka duvarındaki sopaya bağlıyor. Ancak arada mesafe olması şart. Yoksa rekabetçi kuşlar birbirine saldırıyor. 

Atmacalar yırtıcı kuşlar. Avını pençeleri ile yakalıyor. Tırnakları çok keskin. Tutmak için deri bir parça ele takılıyor. Kuşlar bacaklarından iple bağlı. Zarar gelmesin diye önce bacağa deri sarılıyor. Bir de çıngırak var.

İbrahim Kutanis, Fırtına Deresi’nin kenarında bir restoran işletiyor. Atmaca onun için bir ‘kuş’tan öte. Ailesinin üyesi... Yolculuklarında bile yanından ayırmıyor. Yakın zamanda bir de şahin yakaladı. Özel ağlarla tutulan kuşlar, altı ay gibi bir süre tutuluyor. Sonra doğal ortamına, Karadeniz’in güzel ormanlarına salınıyor...